Aan de bak met vrouwelijke energie

Wat is mijn ziel?

Mijn zoektocht leidde mij van Mies en Einstein via Jezus naar de Christusenergie en van daaruit nam mijn symbolisch bewustzijn toe. Door te luisteren naar mijn dromen en gebeurtenissen in mijn leven voelde ik steeds beter aan wat ik eigenlijk zocht: zelfliefde, zelfacceptatie en mijn ‘nieuwe zelf’. Ik ontdekte dat ik vrouwelijke delen van mezelf had onderdrukt en dat ik mijn rol als moeder zwaar had onderschat. Met die vrouwelijke energie mocht ik dus aan de bak. Maar hoe doe je dat? Weer een studie oppakken? Inmiddels had ik in de gaten dat ‘hoofd-informatie’ mij -als ik me op dit vlak wilde ontwikkelen- niet vooruit zou helpen. Ik moest met mijn ziel aan de slag.

Het woord ziel kwam in die tijd heel vaak op mijn pad en er twinkelde gewoon iets in mijn hart als ik het woord alleen al hoorde of las. Vanuit mijn oude coping-strategieën ging ik toch eerst rationeel aan de slag en ging boeken uitpluizen over de ziel… 🙂 Maar vooral door het ziel-zoeken in mezelf via meditatie kreeg ik uiteindelijk een beeld van mijn eigen ziel en van mijn behoeften.

Adem en ziel
Veel schrijvers stellen dat onze ziel een onsterfelijke energie is. In veel oosterse landen is dat een vaststaand gegeven. De filosofen dr. Hein van Dongen en emeritus professor dr. Hans Gerding zijn vooraanstaande Nederlandse wetenschappers op dit gebied. Zij zien de ziel als het ‘levenbrengende beginsel’ in de mens: dat wat een mens tot leven brengt. Ze leggen in hun boek Het voertuig van de ziel een link tussen het woord ziel en het woord adem. Onze adem is een lichamelijk waarneembaar proces waar we niet zonder kunnen: “In allerlei talen bestaan woorden die we zowel met ‘ziel’ als met ‘adem’ of ‘wind’ zouden kunnen vertalen, zoals ‘ruah’ (Hebreeuws), ‘pneuma’ (Grieks), ‘spiritus’ (Latijn), ‘prana’ (Sanskriet) en ‘anima’ (Latijn voor ‘wind’).”.

Andere namen voor de ziel zijn bijvoorbeeld ether, etherisch lichaam, stralend lichaam, magnetisch lichaam, subtiel lichaam, mentaal lichaam en astraal lichaam. Begrippen als ziel, geest, mind, psyche en bewustzijn worden door veel mensen door elkaar heen gebruikt. Maar een nadere bestudering leert dat het om verschillende delen van ons wezen gaat. Bij de beweging van het Rozenkruis, in antroposofische boeken van Rudolf Steiner, in de theosofie, de boeken van Alice Baley, die van Paramahansa Yogananda en in de psychologie van Jung vond ik een uitleg over deze verschillende delen van ons wezen en over hun relatie met het goddelijke die voor mij als ‘waar’ voelde.

Over de ziel, onrust en ontevredenheid
Ook het werk van dr. Daniël van Egmond, filosoof en religiewetenschapper, sprak mij erg aan. Hij schrijft in zijn boek De wereld van de ziel: “De ziel begrijpt de taal der symbolen. (…) Zij is dynamisch, voortdurend in beweging én draagt de kwaliteiten goedheid, schoonheid en waarheid in zich. (…) In onze moderne wereld zijn veel mensen ervan overtuigd dat de ziel niet bestaat. Waar men toch over de ziel spreekt, wordt zij meestal vereenzelvigd met de psyche. Oude mythen en verhalen leren ons wat de ziel is: zij is dat aspect van ons bestaan dat min of meer onsterfelijk is. Zij behoort tot een ander niveau van werkelijkheid dan de fysieke wereld.”

Volgens Van Egmond leven er mensen zonder ziel: “Daar waar de ziel verdwenen is, zijn we onze oriëntatie kwijtgeraakt en ontstaat er een niet te bevredigen verlangen en onrust. We zijn dan nog uitsluitend gericht op deze wereld van ruimte en tijd. Zolang we niet weten dat er een verticaal niveau van werkelijkheid bestaat waar de ziel haar domein heeft, zullen alle oplossingen voor deze onrust schijnoplossingen blijven.” Ik herkende die onrust. Ze maakte me soms wanhopig en dus stapte ik over van het lezen over de ziel naar ervaren van de ziel via meditatie. Op zoek naar dat verticale niveau van de werkelijkheid.

Onsterfelijke essentie van ons wezen
Dankzij die meditaties voelde ik dat mijn ziel voor mij de essentie van mijn individuele wezen is. Ik zie haar regelmatig voor me, in de vorm van een symbool en ik voel haar. Eigenlijk kan ik beter zeggen ‘ik ben haar’, want er werd me duidelijk dat we een ziel zijn en dat we een lichaam hebben. Probeer dat maar eens uit, bewust te ervaren dat je een ziel bent en dat je een lichaam hebt. Dat voelt meteen heel anders aan!

Tijdens een hypnosesessie heb ik ervaren hoe een ziel in een lichaam kan komen en daarin op aarde kan leven. Heel bijzonder. Ik was op weg vanuit de ene oerbron, die bestaat uit energie van licht en onvoorwaardelijke liefde, naar mijn lijf. Je kan ook deze bron goed voelen als je je daarvan (met gesloten ogen) een voorstelling maakt. De ziel draagt een lichtvonk, een stukje van die oerbron, in zich. Ik noem dit stukje ‘geest’. Niet te verwarren met onze mentale mogelijkheid tot bijvoorbeeld onthouden, zintuiglijke waarneming etc. Ik tekende haar tijdens een intuïtieve tekensessie.

Levenslessen en zuivering
Onze ziel draagt in mijn ogen alle kennis en ervaringen uit onze eerdere levens en komt elk leven op een andere manier tot uitdrukking in onze persoonlijkheid. Hoe de ziel tot uitdrukking komt hangt af van de levenslessen die onze ziel wil leren in dat leven. Ik denk dat wij onze ziel kunnen zuiveren tot uiteindelijk het niveau van de godsvonk (het stukje geest) in onszelf. Dus tot het niveau van de oerbron. Maar dat kost héél veel levens en dat doen we waarschijnlijk niet allemaal hier op aarde.

Hoe zouden we dat het beste kunnen doen, het zuiveren van onze ziel? Zou daarover dé waarheid te vinden zijn? In het volgende stukje, De ziel ontsluierd deel 1, wat is de waarheid, ga ik daarop in.