Een reis van hoofd naar hart

Mijn persoonlijke zoektocht naar heling en zingeving

Na de traumatische bevalling van onze jongste dochter in 2013 voelde ik me beroerd. Zo beroerd dat ik dacht dat ik dood zou gaan. Ik had veel bloed verloren en liep tijdens de bevalling een medicatievergiftiging op. Daardoor kon ik licht en geluid slecht verdragen, bleek ik plotseling intolerant voor heel veel voeding en sliep ik bijna niet. Deze situatie dwong me om stil te staan. Maar dat was wat lastig met een baby, onze oudste dochter van net 1 jaar en een meer dan fulltime werkweek… Ik besloot mijn juridische en bestuurlijke opdrachten en politieke werk los te laten en stapte in de wereld van de natuurgeneeskunde, psychologie, zingeving en spiritualiteit.

Waar te beginnen
Een zoektocht naar heling en zingeving begon. Maar waar te beginnen? De situatie maakte intense spirituele gevoelens bij me los en spoorde me aan om de mysteriën van het leven te onderzoeken. De drang daartoe was heel groot. Alsof het het laatste was dat ik in deze situatie nog kon doen. Gek genoeg kwam Albert Einstein in die periode ‘op mijn pad’. Zijn naam kwam ik steeds maar weer tegen.

Toen ik mij verdiepte in zijn leven bleek dat hij een religieus statement had gemaakt, waarin hij onder meer schreef “The most beautiful and deepest experience a man can have is the sense of the mysterious. It is the underlying principle of religion as well as of all serious endeavour in art and science. He who never had this experience seems to me, if not dead, then at least blind. To sense that behind anything that can be experienced there is a something that our minds cannot grasp, whose beauty and sublimity reaches us only indirectly: this is religiousness. In this sense I am religious.”

Ja, zo voelde het voor mij ook. En ik leek meer dan ooit in verbinding te staan met dit mysterieuze achter de dingen. Maar hoe viel dat te rijmen met mijn christelijke achtergrond? Ik dacht terug aan de tijd dat ik me als kind sterk verbonden voelde met Jezus Christus. Zijn helende gaven, diepe kennis van het leven, de manier waarop hij mensen inspireerde. Dat ik bidden voor het slapen gaan zo fijn vond -voor hoe meer mensen, hoe beter-, bedacht hoe ik anderen kracht en heling zou kunnen geven -en dit ook letterlijk deed- en uit volle borst zelfverzonnen Jezus-liedjes zong op onze schommel in de achtertuin.

Een betekenisvol beeld
Omdat de kerk waar ik destijds ‘kerkte’ niet die religie verkondigde die resoneerde met mijn hart, verliet ik deze als puber. Wel voelde ik me nog altijd verbonden met ‘iets dat groter is dan ik’. Dat gevoel werd na een jaar of 12 op een betekenisvolle manier intens aangewakkerd. Midden in mijn juridische carrière en kort nadat mijn schoonmoeder overleed in 2004, zag ik onder de douche een beeltenis voor me. Als het ware geprojecteerd in de lucht. Het was een man met een wond in zijn zij, schuin voor, bij zijn buik. Het opvallende was dat deze man naar zijn wond wees en er uitermate vredevol bij keek. Omdat het voor mij een heel betekenisvol beeld was, moest ik er iets mee.

Ik dacht aan wat mijn schoonmoeder tegen me zei vlak voordat ze overleed: “Waarom spreek je je niet wat vaker uit?”, nadat wij als (schoon)kinderen aan haar sterfbed met de dominee in gesprek waren geweest over leven en dood. Door deze omstandigheden (betekenisvol beeld en opmerking) kreeg ik het idee om politiek actief te worden, met als doel om uiteindelijk iets te betekenen voor wereldvrede. ‘Aldus geschiedde’: ik studeerde Bestuurskunde in de avonduren en werd politiek actief.

Een nieuwe wending
Hoewel het polariserende karakter van de politiek me zwaar viel, was ik als een vis in het water in de politieke omgeving. Een echte netwerker, vol focus op de inhoud en bekend met alle procedures. Tot die traumatische bevalling maakte dat ik na 10 jaar politiek besloot te stoppen. Een tijdje daarna bracht ik mijn juridische boeken weg. Ik studeerde Psychologie en Zingeving en spiritualiteit en coachte inmiddels mensen bij bewustwording, zelfinzicht en levensvragen. Mijn leven had een andere wending gekregen. Aangekomen in de lokale kringloopwinkel viel mijn oog op een schilderijtje van de opgestane Christus die aan zijn discipelen zijn wond laat zien. Meteen had ik een herbeleving van het betekenisvolle beeld in de douche. En er vielen weer wat puzzelstukjes op zijn plaats.

Eén van die puzzelstukjes was een opmerking van mijn vriendin Mies een paar jaar daarvoor: dat er zoiets als een Christusimpuls of Christusenergie actief kon zijn in een mens. Omdat deze woorden diep van binnen iets met mij deden, wilde ik begrijpen wat ze bedoelde. Maar Mies overleed kort daarop. Daarna begon mijn speurtocht naar de Christusenergie. Ik ontdekte dat de dingen die mij eerder leken te overkomen, eigenlijk een verhaal vertelden en dat gebeurtenissen duidelijk met mij en met elkaar in verband stonden. Het werd me steeds helderder dat ik bijna alleen met mijn hoofd had gewerkt, dat ik mijn hart en ziel had verwaarloosd en dat ik -ruimdenkend als ik mezelf al vond- toch in hokjes had gedacht.

Van hokjesdenken naar universele wijsheid
Met een hervormde moeder, een katholieke vader en een innerlijke stem die steeds luider sprak, was ik al behoorlijk wars van religieuze dogma’s. Maar pas toen vroeg ik me af of de christelijke God waarover ik tot dan toe had gehoord misschien toch dezelfde is als de goddelijke kracht die o.a. centraal staat in de Islam, het boeddhisme, hindoeïsme, in de antroposofie en bij de rozenkruizers. Toen mijn kinderen jong waren vonden ze het logisch dat als God overal is, hij ook binnen in jezelf is. En dat ieder mens dus een bezield en heilig wezen is. Daar had ik toch iets meer tijd voor nodig.

Deze andere kijk op het leven stimuleerde me om verder te zoeken. Toen ik met een nog opener blik naar het levensverhaal van Jezus keek, herkende ik de symboliek van onder andere Griekse, Latijnse en Egyptische verhalen. Het verhaal van Jezus bleek een eeuwenoude innerlijke weg om onvoorwaardelijke liefde te vinden. Ik wilde graag groeien in dankbaarheid, in het ontvangen en delen van onvoorwaardelijke liefde en ik wilde alles over ‘universele wijsheid’ leren. Daarom wilde ik ook weten hoe ik contact met mijn ziel en de ‘grote Ziel’, het goddelijke in en buiten mezelf, kon maken. Het pad van mijn ontdekkingsreis kronkelde lustig voort.

Hoe dat verder gaat, lees je in het stukje Christusimpuls.