Individuatie

De levensmissie. Mijn favoriete psycholoog Carl Gustav Jung wijdde zijn leven aan het bestuderen van individuatie. Dat is een moeilijk woord voor het ontdekken van je eigen uniekheid ten opzichte van anderen. Je komt jezelf onder meer op het spoor door rode draden in je leven te herkennen en daarvan te leren. Het volgende gedicht is een mooi voorbeeld van zo’n bewustwordingsproces.

Tibetaans gedicht
1. Ik loop door een straat. Er is een diep gat in het trottoir. Ik val er in. Ik ben verloren, ik ben radeloos. Het is mijn schuld niet. Het duurt eeuwig om een uitweg te vinden.

2. Ik loop door dezelfde straat. Er is een diep gat in het trottoir. Ik doe alsof ik het niet zie.
Ik val er weer in. Ik kan niet geloven dat ik op dezelfde plek ben. Maar het is mijn schuld niet. Het duurt nog lang voordat ik eruit ben.

3. Ik loop door dezelfde straat. Er is een diep gat in het trottoir. Ik zie dat het er is. Ik val er weer in, het is een gewoonte. Mijn ogen zijn open. Ik weet waar ik ben. Het is mijn schuld. Ik kom er direct uit.

4. Ik loop door dezelfde straat. Er is een diep gat in het trottoir. Ik loop er omheen.

5. Ik loop door een andere straat.

Een open geest, zelfreflectie en eerlijkheid zijn nodig om patronen te herkennen en veranderingen aan te gaan. Vergeet hierbij niet om liefdevol naar jezelf te kijken, mét een flinke portie geduld. Hoe deze actieve houding zich verhoudt tot je overgeven aan het leven? Daarover in het volgende bericht meer.