Het pad van de lichtwerker

Boeken lezen vond ik vroeger noodzakelijk kwaad. Dat kwam deels omdat ik voor mijn politieke en juridische werk enorm veel beleidsstukken moest lezen. Maar ook omdat ik eigenlijk niks echt interessant vond. Dat veranderde toen ik op zoek ging naar de ‘mysteriën van het leven’. Het hek ging helemaal van de dam! Het eerste boek dat ik las was van Doreen Virtue Het pad van de lichtwerker.

Het is nooit voor niks dat je een boek uitkiest. Het pad van de lichtwerker heeft als ondertitel ‘Mijn spirituele bewustwording en hoe de engelen in mijn leven kwamen’. Vooral het eerste deel van die tekst intrigeerde me en het feit dat een regulier opgeleide en zeer succesvolle psycholoog openlijk sprak over helende vermogens, helderziendheid en engelen. Op de achterkant staat: “Het doel van het boek is je te helpen je eigen goddelijke opdracht en natuurlijke spirituele vermogens te herinneren.” Dat wilde ik wel.

Doreen Virtue werkte als psycholoog onder meer met (voormalig) criminelen, mensen met een eetstoornis en drugs- en alcoholverslaafden. Ze ontwikkelde psychologische programma’s met ontspanningsoefeningen en hypnose en behaalde grote successen met dit werk. Ze vertelt haar levensverhaal, met moeilijke tijden, verliezen, echtscheidingen en hoe ze steeds meer begon te vertrouwen op haar vermogens en gaandeweg haar weg vond in het werken met engelen, chakra’s, channeling, meditatie en gebed. Ze werd ’s werelds beroemdste engelenexpert en sprak zich uit over Jezus als leidende figuur in haar leven. Het mooie aan haar boek uit 1997 vind ik de verwevenheid van bijzondere ervaringen als betekenisvol toeval, dromen, contact met engelen en overledenen, healings en de Bijbel, God en Jezus. Misschien dat haar werk mede om die reden een inspiratiebron is voor miljoenen mensen.

Doreen komt met verschillende dimensies van spiritualiteit in aanraking en schrijft over het begin van haar reis: “In veel spirituele teksten staat dat ons geestelijk waarnemingsvermogen vanzelf scherper wordt naarmate we onze oordelen, gebrek aan vergevingsgezindheid en beperkende opvattingen loslaten. Mijn ontmoeting met mijn opa en mijn pas verworven inzicht in de zekerheid van een leven na de dood hadden veel egobarrières geslecht. Als gevolg daarvan kon ik zowel met geesten als met engelen communiceren en deze ook zien.”

In mijn werk merk ik dat er bijna altijd iets voorvalt (een burn-out, verlies, crisis, ongeluk etc.), waarna spirituele ervaringen volgen. In mijn geval worstelde ik met mijn juridische werk (paste dat bij mij?), was mijn schoonmoeder net overleden en zag ik haar enkele dagen na haar overlijden aan ons bed. In dezelfde tijd kreeg ik een visioen, waarna ik politiek actief besloot te worden en bestuurskunde ging studeren. De ervaringen waren, hoe bijzonder ook, richtinggevend, maar spoorden me niet aan om me verder te verdiepen in spiritualiteit. Dat gebeurde pas zo’n negen jaar later.

Voor alles is dus blijkbaar een tijd. Doreen Virtue schrijft over haar pad als lichtwerker -iemand die als doel heeft om te onderwijzen, schrijven, genezen of te adviseren vanuit liefde-: “We hebben allemaal voordat we incarneerden een basislevensplan voor onszelf opgesteld. We maakten dit plan echter terwijl we volledig in de geestestoestand van het ware zelf waren. Nadat we geïncarneerd waren, raakten we gevangen in gedachten over materiële zaken en ontwikkelde onze egogeest zich. Toch vertelt iedere lichtwerker die ik spreek me altijd dat ze diep van binnen weet dat ze hier op aarde is met een hoger doel. Wanneer dit doel blijft sluimeren, borrelt er een verschrikkelijk pijnlijke druk in onze zonnevlecht, bij de maag. We hebben het vreselijke gevoel dat we iets vergeten te doen – en dat is ook zo als je niet werkt aan de vervulling van je levensdoel.” Zelf had ik ook ervaren dat als ik buikpijn krijg het tijd is voor een verandering in mijn leven. Ik had het tijdens mijn juridische werk en ook tijdens bepaalde momenten in mijn politieke carrière. Als je je plannen doorzet op basis van wilskracht en signalen van je lijf en je hogere doel negeert, krijg je vroeg of laat op een andere manier een inzicht…

Doreen Virtue moedigt mensen met interesse in lichtwerk -wat inhoudt: het verspreiden van liefdevolle energie- aan om hun levensdoel te leven. Zichzelf te verlossen van angst om te stralen en om gezien te worden voor wie zij diep van binnen zijn. Hun gevoel van onwaardigheid te overwinnen, hun ruime intuïtie niet te dempen door ongezond eten, alcohol of verslavend gedrag toe te laten en stappen te zetten om hun innerlijke drang te vervullen. Maar deze bemoediging heeft ze in eerste instantie zelf nodig. Nadat haar eerste boek uitkwam en ze in elk tv programma te zien was geweest, leek haar leven op haar 30ste al vervuld. Een belangrijk inzicht voor haar was om te stoppen met werkdoelen stellen, omdat deze haar niet bevredigden, en erop te vertrouwen dat er een deur voor haar zou open gaan.

Dat leverde nieuwe inzichten op, maar die plaatsten haar voor een dilemma. Vanuit de psychologie was ze gewend haar cliënten te vragen zich te richten op het oplossen van hun problemen. Haar nieuwe opvatting was dat we allemaal volmaakt, heel en volledig zijn en dat alleen liefde werkelijk bestaat. De rest scheppen we zelf met onze gedachten. Het praten over problemen zou deze problemen dus in eerste instantie alleen vergroten, door de nadruk en energie die daarop gericht werd. Ze durfde hier met haar cliënten nog niet op deze manier over te praten. Ook was ze er zelf nog niet klaar voor om ‘spiritueel uit de kast te komen’. De inzichten die ze vanuit een andere dimensie kreeg bij het schrijven van haar boeken durfde ze eerst alleen met haar moeder te delen.

Een beslissend moment is wanneer Doreen Virtue God hoort spreken. Onderweg in de auto wil ze even niet met spiritualiteit bezig zijn, maar ze ervaart een aanwezigheid. Als ze vraagt wat deze ‘geest’ van haar wil, zegt deze: “Er is geen plek waar ik niet ben. Je kunt de Geest niet vermijden, want je bent Geest. Ik ben al-wat-is”. Ze realiseert zich dat het God is, en dat ze niet naar hem heeft geluisterd, omdat ze zijn eerdere opdracht, om te stoppen met alcohol drinken en zich te verdiepen in het boek Een cursus in wonderen, had genegeerd. Ze realiseert zich hierna dat haar drinkgedrag en haar pogingen om geld te verdienen met liefdesadviezen geen afspiegeling van haar authentieke zelf waren. Dan besluit ze haar eigen pogingen op te geven en zich aan God over te geven en ze gaat psychotherapiewerk op spirituele grondslag geven. Ook haar boeken gaan vanaf dat moment expliciet over de wisselwerking tussen lichaam en geest en over het werken met andere dimensies. Een echte doorbraak.

Iedereen kan aanhikken tegen een doorbraak om je hart te volgen en iets te gaan doen wat je ten diepste vervulling geeft. Het heeft mij jaren gekost om mijn eigen spirituele bewustwordingsproces een plek te geven. Want betekende mijn ervaringen dat ik al mijn oude netwerken, de wetenschap, mijn kerk, mijn gezin, familie en vrienden moest loslaten en dat ik me moest terugtrekken uit het openbare leven? Het kan wel zo voelen, omdat je een afstand en verschil gaat ervaren in opvattingen over wat ‘waar’ is en omdat je je ervaringen eerst zelf een plek mag geven en je eigen identiteit opnieuw gaat ontdekken. Pas als je ruimte maakt ontstaan er kansen voor vernieuwing, zoals nieuw werk, nieuwe vrienden en bijzondere ervaringen. Dat vraagt om loslaten, acceptatie, creatie en kan zeker uitdagingen geven. Lukt het om daar doorheen te komen, dan gaat het stromen. Doreen Virtue verwoordt dit mooi.

Ben je benieuwd naar meer bijzondere momenten in een spiritueel bewustwordingsproces, dan kan ik je het levensverhaal van deze opmerkelijke vrouw tot 1997 in Het pad van de lichtwerker van harte aanbevelen!

“In de hemel geboren als zij is, moet de ziel een hemelwaartse koers varen; zij stijgt boven de wereld uit; de wijze, zo kan ik bevestigen, kan geen rust vinden in datgene wat vergaat, en evenmin zal hij zijn hart leggen in iets wat van tijd afhankelijk is.” Michelangelo